Ach, ten wiatr :)!

Bo to chyba jednak właśnie Wiatr okazał się, jak na razie, najtrudniejszym hasełkiem w moim wyzwaniu cyklicznym.

Interpretacja tego tematu była dla Was, jak piszecie, nie lada wyzwaniem i w rezultacie powstały niezwykle oryginalne prace.

W kolejności napływania:

Ewa, Joanna Perfecka, reni, KasiaN, Natalia, Wiola, Bożenka, Karola, Beata i Dorota.

A najbardziej urzekły mnie i rumiane jabłuszka otrzymują...

Postanowiłam też szczególnie podziękować Joannie, za wiersz, który zacytowała w swoim poście, a który rzeczywiście idealnie oddaje tematykę mojego wyzwania!

Poza tym, Joasia obudziła we mnie tym wierszem cudowne, ciepłe i wzruszające wspomnienia moich wczesnoszkolnych lat!

Wierszyk ten umiał na pamięć w tamtych czasach pewnie każdy uczeń! 

I ja też!

W klasach 1-3 uczyłam się w małej wiejskiej szkole.

Było nas w klasie siedmioro! Dwie dziewczynki i pięciu chłopców!

Bardzo ważne dla mnie były m. in. szlaczki w zeszytach i wierszyki!

Tak bardzo lubiłam wpisywać się do pamiętników młodszych koleżanek i tak strasznie zazdrościłam chińskich gumek pewnej Monice!

To były cudowny czas!

Dziękuję Ci Joasiu!

I poproszę o Twój adresik na maila, bo chcę się jakoś odwdzięczyć za to wzruszenie i wspomnienia, które przywołałaś.

A teraz czas na ostanie już  tym wyzwaniu cyklicznym hasełko.

Z pogranicza jesieni i zimy.

Bardzo na czasie, przynajmniej u mnie ;).

Bardzo proszę...

Pokażcie mi w swoich pracach...

zdjęcia w banerkach stąd